باران رحمت زیاد و مناسب و به اندازه ی کافی هست؛
اما فقط قلب های آماده می توانند جذب کنند، و قلب هایی که آماده نیستند آن
را رد می کنند.
یا لطیف
سخنرانی حجةالاسلام سید محمد انجوی نژاد
17 / 10 / 1390
موضوع: پالایش قلب «قسمت دوم»
+ راجع به نقش ظاهر و باطن انسان ها در دینداری‌شان صحبت های خیلی زیادی شده.
در دین دو قسمت داریم: یک قسمت آداب؛ یعنی رفتارهای ظاهری و یک قسمت باطن یا بواطن؛ که رفتارهای قلبی است.
اگر کسی ظاهر نداشته باشد اما نداشتن ظاهر تاثیری برباطنش نگذارد، مثلا اصلا به قیافه اش نمی آید دین‌دار باشد، ولی هست. می گویند این آدم اهل نجات است، با وجود اینکه یک سری چیزها را هم در ظاهر رعایت نکرده است.
و اگر کسی باطن نداشته باشد، هرچقدر هم که ظاهر داشته باشد، یقینا اهل نجات نیست.
بهترین بنده کسی است که هم ظاهر را رعایت کند و هم باطن را. و بدترین کسی است که نه ظاهر دارد و نه باطن.
+ تمام مباحث خودسازی، سلوک، کنترل نفس، کنترل غرایز، کنترل اعضا و جوارح و مباحث مربوط به حساب و کتاب، قبر و قیامت، عقبات و معاد، و حتی مباحث مربوط به ولایت و ایمان، همه به قلب بر می گردد.
فقط یک سری چیزهای خاصی هست که در رفتار دنبالش می گردیم.
خداوند تبارک و تعالی روی قلب بسیار تاکید کرده است.
مقصود از قلب چیست؟ منظور این ماهیچه ی صنوبری‌شکل درون قفسه سینه است؟ یا قلب یعنی نیت؟ قلب یعنی زمینه؟
قرآن کریم می فرماید باران حتما رحمت است. اما بارانی که بر زمین آماده ببارد یا به قول قرآن کریم بر زمین نَکِد؟
نکد یعنی زمینی که هرچه باران بر آن ببارد، رد می کند.
چرا می گوییم پالایش قلب؟ چون باران رحمت زیاد و مناسب و به اندازه ی کافی هست؛ اما فقط قلب های آماده می توانند ارتباط برقرار کنند، و قلب هایی که آماده نیستند آن را رد می کنند.
اگر این رحمت را دریافت نکنیم چه می شود؟ نه دنیا خواهی داشت و نه آخرت!
چه کار کنیم قلب ما آماده تر باشد برای گرفتن نورانیت ها؟
ما برای اینکه معارف را بگیریم، به یک فهم استدلالی - فهم فلسفی - نیاز داریم و به یک فهم یا باور قلبی.
وقتی راجع به قلب صحبت می کنیم به این معنا نیست که نیازی به معارف و فلسفه و دلایل عقلانی نداریم. این ها هست، ولی وقتی نگاه می کنیم و از یک آدم فیلسوف ِ کتاب‌بنویس ِ درجه یک، هیچ دین‌داری ای نمی بینیم، می فهمیم فقط به آن قسمت چسبیده و از قلبش مراقبت نکرده است. به همین دلیل قلب به درجه تاثیر ناپذیری رسیده و این فقط دارد اطلاعات جمع می کند!
در اینجا بحث لا اکراه فی الدین مطرح می شود. یک انسان در صورتی دین‌دار است که با زور و اکراه دین را به او نداده باشی. نمی شود دین را زورکی تزریق کرد. با قانون و تشویق و تنبیه نمی شود؛ پذیرش دین باید قلبی باشد.
کسانی می توانند دین‌دار باشند که قلب های آماده دارند.
نماز فقط این بالا و پایین رفتن نیست. مفهوم دارد و برای این مفهوم، قلب باید پذیرش داشته باشد.
خصوصیاتی که قلب را آماده و پذیرا می کند و بالعکس :
1 . رابطه انسان و دنیا
حُب دنیا قلب را سیاه، کثیف، نکد و کاملا قسی می کند.
مردم برای حب دنیا حاضرند مرتکب جنایت شوند! در نوجوانی دلش از دیدن یک فقر به درد می آید، و بعدها وقتی دنیا به او رو کرد و حب دنیا در دلش شکل گرفت، حاضر است هزارها نفر را بی خانمان کند. برای حب دنیا. قلبش عوض شده است.
قلب آمادگی اینکه به آخرین درجه قساوت را برسد دارد. که یکی از بواعثش حُب دنیاست.
حب دنیا وقتی می آید اولین کاری که می کند رحم و عاطفه و مروت و مردانگی را از قلب می گیرد.
روایت از رسول خدا (ص) :
دنیا را به اهلش وا بگذارید و هرکس از دنیا بیشتر از نیازش برداشت کند، ناخودآگاه دست به نابودی قلب خود زده است.
برای دنیا یک حد یقف بگذارید؛ یک خط قرمز.
ترقی‌هایمان قرار است به کجا ختم شود؟ حد یقف رسیدن به مقام و امکانات بیشتر چیست؟ تا کجا قرار است بدویم؟
امام (ره) فرمود دلیل اینکه آقای کارتر به این نقطه رسیده است، حب دنیاست! چون حد یقف برای قدرتمندی ایالتش در جهان نگذاشته بود. لذا مخترع و مبدع جنگ ستارگان همین فرد بود : در کره زمین ارضا نشد از کشتن، گفت برویم سراغ ستاره ها !
یک حدی برای خودت مشخص کن و بعد از آن بنشین و از زندگی ات لذت ببر. از این هایی که فراهم کردی استفاده کن. دنیایت تأمین است، آخرتت را هم تأمین کن.
حب دنیا این است که تا لحظه مرگ تخته گاز در حال دویدن باشی برای دنیا. این قلب را سیاه می کند. ارتباطاتت مشکل پیدا می کند. نه دنیا را خواهی داشت و نه آخرت.
بحارالانوار - جلد 70 - صفحه 75 / آقا امیرالمؤمنین (ع) :
- دنیا را ترک کن که محبت دنیا انسان را کور و کر و گنگ و لال می گرداند.
قلب مریض هرچه ببیند از دریچه کوری دیده و هرچه بشنود از دریچه کری شنیده است.
- محبت دنیا گردن ها را پایین می آورد.
انسان را به خفت و زاری می کشاند. حتی نسبت به خودش.
قلب مریض دوست دارد تا آخر دنیا بدود برای بهره وری از دنیا، ولی فرصت بهره برداری به او داده نمی شود.
وقتی زندگی هایمان را بر مبنای روانشناسی غربی بنا می گذاریم - زندگی بر مبنای رسیدن به شهوات - و مادران ما برای تربیت کودکانشان کتاب های روان شناسی غربی می خوانند و دانشجویان ما در دانشگاه ها یاد می گیرند چگونه با روانشناسی حب دنیا را در دل مردم ایجاد کنند، به اینجا می رسد که می گویند راجع به مرگ با کودکان و جوانان و نوجوانان صحبت نکنید!
اما روانشناسی امیرالمؤمنین چگونه است !؟
: برای اینکه برای حب دنیا حد یقف بگذاری، هیچ چاره ای نیست جز اینکه انسان ها مرگ‌باور باشند.
موتوا قبل أن تموتوا یعنی قبل از اینکه بمیرانند شما را، بفهمید که می میرید.
و روش روانشناسی غربی: زُیّن للناس حُب الشهوات.
تلاش برای زیبا جلوه دادن، در راستای علاقه مند شدن ما به دنیا.
پیامبر (ص) فرمود این شخص دنیایش هم تلخ می شود.
وقتی انسان از جوانی مرگ باور باشد، هرچه حب دنیا بیاید جواب نمی دهد. هیچ مقام و پست و امکاناتی نمی تواند انسان مرگ باور را فریب دهد.
پیامبر فرمودند روزی 20 بار به خودتان یادآوری کنید که رفتنی هستید.
هیچ تاثیر منفی در زندگی ندارد.
بحارالانوار - جلد 7 - صفحه 327 / پیامبر اکرم (ص) :
خداوند تبارک و تعالی در سینه مؤمن واعظی قرار داده است که اجازه نمی دهد پایش را کج بگذارد.
هرچقدر حب دنیا کم شود و حجاب های دنیا کم شود، به همین میزان قدرت و تعداد تذکر این قلب بیشتر می شود.
مثلا در ماه رمضان که ما بیشتر مراقب خودمان هستیم، تعداد تذکر قلب خیلی بیشتر می شود.
اگر قلبی قلب متذکر باشد از هر کتاب و منبری تذکراتش مؤثرتر است. چون قلب، صاحبش را می شناسد.
نفس ملهمه دائما الهام می کند.
2 .
رسول خدا (ص):
اگر پر حرفی های شما نبود و قلبتان مشغول به کثرات نمی شد، حتما آنچه من می دیدم شما هم می دیدید و حتما آنچه من می شنیدم شما هم می شنیدید.
یک حدی برای حرف زدن بگذارید. تمرین سکوت کنید.
ذهنتان را مشغول به همه چیز نکنید؛ که هرچه دیده بیند دل کند یاد.
مصباح الشریعه - صفحه 51 / امام صادق (ع) :
قلبت را قبله ی زبانت قرار بده و زبان را به حرکت در نیاور؛ مگر به اشاره ی قلب، موافقت قلب، و رضایت شرع.
اگر این 3 تا اجازه دادند، زبانت را به حرکت در بیاور.
اگر غیر از این باشد، باعث می شود چشم نبیند و گوش نشنود و حب دنیا خودش را جا کند.
3 . وسعت دادن به قلب
بحارالانوار - جلد 66 - صفحه 379 / امام باقر (ع):
سه چیز از سخت ترین کارهای بندگان است که بیشترین تاثیر را در نورانی کردن و بالا بردن درجه پذیرش قلبی انسان ها دارد:
+ انصاف نسبت به خود
+ مواسات با برادران ایمانی
+ یاد خدا در هر حال
یاد خدا : امام می فرماید هرگاه میل به معصیت پیدا کردی، یاد خدا کن و این همان سخن خداست که در قرآن می فرماید: إِنَّ الَّذِینَ اتَّقَواْ إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِّنَ الشَّیْطَانِ تَذَکَّرُواْ فَإِذَا هُم مُّبْصِرُون - اعراف / 201 -
وقتی وسوسه ای از شیطان می آید، در جا یاد خدا می کند، یاد مرگ و قیامت می کند و وسوسه را رد می کند.
انصاف نسبت به خود :
برخی دائم فرافکنی می کنند. همیشه دارد از بقیه می گوید و بقیه را نقد می کند! دائم دنبال این است منشأ و دلیل اشتباه را در بقیه پیدا کند.
مواسات : یعنی همراهی برادران دینی. دغدغه ی آن ها را داشتن.
وقتی در فکر بقیه هستی و غم آن ها را می خوری، خدا قلبت را صاف می کند. پاک می کند.
+ تا آنجا که می تواند نقص های برادران ایمانی اش را بپوشاند و روحیه ایثارگری داشته باشد.
+ و راجع به ذکر و تاثیرات آن بر نورانی کردن قلب می فرمایند؛ ذکر یعنی نماز. حج و زیارت. اعتکاف.
اعتکاف نه اینکه الزاما 13 رجب باشد. هرموقع احساس کردی قلبت مشکل پیدا کرده و نیازی داری، 3 روز اعتکاف کن.
و در ادامه می فرماید اگر مؤمنی این کارها را انجام داد قلبش بوی بد گناه را تشخیص می دهد؛ بصیرت.
قلب آنقدر رقیق و حساس می شود که سیاهی را حس می کند.
4 . پرهیز بسیار مهم : حسد قلب را می میراند.
امام صادق (ع): حسد ایمان را می خورد، همان گونه که آتش، هیزم را.
برخی از ما از بودن حسادت در قلبمان احساس بدی نداریم!
درست است که حسادت اگر به عمل نرسد گناه نیست، ولی امام می فرماید ایمان را می خورد. نابود می کند.
با حسادت رسما مبارزه کنید. بسیاری از اختلافات بین بچه مذهبی ها از سر حسادت است. شیطان می داند برای هر قشری از چه راهی وارد شود.
الان 20 سالت است و فقط حسادت داری، در 50 سالگی حسود ِ بی دین خواهی بود! که نماز و روزه و هیئت و تشکیلات عادتت شده. ولی چیزی از ایمانت باقی نمانده است.
جایی که حسادت را تشخیص دادی، عکسش عمل کن تا خورد شود و زمین بخورد.
می فرماید با حسد نتیجه ای از عبادات گرفته نمی شود. چون حسد قلب را سیاه می کند. قلب نکد می شود و هرچه باران رحمت هم ببارد، قلب آن را قبول نمی کند.
5 . گزینه بعدی از عوامل سیاه کردن قلب : نتیجه گرایی.
آدم های نتیجه گرا دائم در حال غر و لند هستند! این یعنی اینکه دنبال چیزی هستند که به آن نرسیده اند.
کربلا و هیئت و مسجد و .. را برای عشق می روی یا برای اینکه به چیزی برسی !؟
اثرات نتیجه گرایی:
- اضطراب.
امام (ره) فرمود ما بنده ی تکلیفیم.
زندگی کردن و درس خواندن و دنبال پول رفتنمان برای تکلیف باشد. اگر برای تکلیف زندگی نکنی و دنبال نتیجه باشی، نتیجه اش اضطراب و استرس مداوم است.
اضطراب قلب را سیاه می کند و قلب سیاه باعث کفر گفتن می شود.
آدم نتیجه گرا آخرش می شود کافر! و قرآن کریم فرمود دو گروه بخشیده نمی شوند؛ یکی مشرک و دیگری کافر. دامنه شفاعت اهل بیت (ع) به کفر نمی رسد.
اهل بیت (ع) یک روز آب خوش از گلویشان پایین نرفت ولی حتی کودک سه ساله اشان زبان به کفر باز نکرد.
تکلیف مداران آرامش دارند، لذت دارند و همیشه پیروزند.
شبهات قلبیه و وهم :
بحار الانوار - جلد 7 - صفحه 248 / امام صادق (ع) :
آفت الدین الحسد و العُجب و الفخر.
یا لطیف
سخنرانی حجةالاسلام سید محمد انجوی نژاد
17 / 10 / 1390
موضوع: پالایش قلب «قسمت دوم»
+ راجع به نقش ظاهر و باطن انسان ها در دینداری‌شان صحبت های خیلی زیادی شده.
در دین دو قسمت داریم: یک قسمت آداب؛ یعنی رفتارهای ظاهری و یک قسمت باطن یا بواطن؛ که رفتارهای قلبی است.
اگر کسی ظاهر نداشته باشد اما نداشتن ظاهر تاثیری برباطنش نگذارد، مثلا اصلا به قیافه اش نمی آید دین‌دار باشد، ولی هست. می گویند این آدم اهل نجات است، با وجود اینکه یک سری چیزها را هم در ظاهر رعایت نکرده است.
و اگر کسی باطن نداشته باشد، هرچقدر هم که ظاهر داشته باشد، یقینا اهل نجات نیست.
بهترین بنده کسی است که هم ظاهر را رعایت کند و هم باطن را. و بدترین کسی است که نه ظاهر دارد و نه باطن.
+ تمام مباحث خودسازی، سلوک، کنترل نفس، کنترل غرایز، کنترل اعضا و جوارح و مباحث مربوط به حساب و کتاب، قبر و قیامت، عقبات و معاد، و حتی مباحث مربوط به ولایت و ایمان، همه به قلب بر می گردد.
فقط یک سری چیزهای خاصی هست که در رفتار دنبالش می گردیم.
خداوند تبارک و تعالی روی قلب بسیار تاکید کرده است.
مقصود از قلب چیست؟ منظور این ماهیچه ی صنوبری‌شکل درون قفسه سینه است؟ یا قلب یعنی نیت؟ قلب یعنی زمینه؟
قرآن کریم می فرماید باران حتما رحمت است. اما بارانی که بر زمین آماده ببارد یا به قول قرآن کریم بر زمین نَکِد؟
نکد یعنی زمینی که هرچه باران بر آن ببارد، رد می کند.
چرا می گوییم پالایش قلب؟ چون باران رحمت زیاد و مناسب و به اندازه ی کافی هست؛ اما فقط قلب های آماده می توانند ارتباط برقرار کنند، و قلب هایی که آماده نیستند آن را رد می کنند.
اگر این رحمت را دریافت نکنیم چه می شود؟ نه دنیا خواهی داشت و نه آخرت!
چه کار کنیم قلب ما آماده تر باشد برای گرفتن نورانیت ها؟
ما برای اینکه معارف را بگیریم، به یک فهم استدلالی - فهم فلسفی - نیاز داریم و به یک فهم یا باور قلبی.
وقتی راجع به قلب صحبت می کنیم به این معنا نیست که نیازی به معارف و فلسفه و دلایل عقلانی نداریم. این ها هست، ولی وقتی نگاه می کنیم و از یک آدم فیلسوف ِ کتاب‌بنویس ِ درجه یک، هیچ دین‌داری ای نمی بینیم، می فهمیم فقط به آن قسمت چسبیده و از قلبش مراقبت نکرده است. به همین دلیل قلب به درجه تاثیر ناپذیری رسیده و این فقط دارد اطلاعات جمع می کند!
در اینجا بحث لا اکراه فی الدین مطرح می شود. یک انسان در صورتی دین‌دار است که با زور و اکراه دین را به او نداده باشی. نمی شود دین را زورکی تزریق کرد. با قانون و تشویق و تنبیه نمی شود؛ پذیرش دین باید قلبی باشد.
کسانی می توانند دین‌دار باشند که قلب های آماده دارند.
نماز فقط این بالا و پایین رفتن نیست. مفهوم دارد و برای این مفهوم، قلب باید پذیرش داشته باشد.
خصوصیاتی که قلب را آماده و پذیرا می کند و بالعکس :
1 . رابطه انسان و دنیا
حُب دنیا قلب را سیاه، کثیف، نکد و کاملا قسی می کند.
مردم برای حب دنیا حاضرند مرتکب جنایت شوند! در نوجوانی دلش از دیدن یک فقر به درد می آید، و بعدها وقتی دنیا به او رو کرد و حب دنیا در دلش شکل گرفت، حاضر است هزارها نفر را بی خانمان کند. برای حب دنیا. قلبش عوض شده است.
قلب آمادگی اینکه به آخرین درجه قساوت را برسد دارد. که یکی از بواعثش حُب دنیاست.
حب دنیا وقتی می آید اولین کاری که می کند رحم و عاطفه و مروت و مردانگی را از قلب می گیرد.
روایت از رسول خدا (ص) :
دنیا را به اهلش وا بگذارید و هرکس از دنیا بیشتر از نیازش برداشت کند، ناخودآگاه دست به نابودی قلب خود زده است.
برای دنیا یک حد یقف بگذارید؛ یک خط قرمز.
ترقی‌هایمان قرار است به کجا ختم شود؟ حد یقف رسیدن به مقام و امکانات بیشتر چیست؟ تا کجا قرار است بدویم؟
امام (ره) فرمود دلیل اینکه آقای کارتر به این نقطه رسیده است، حب دنیاست! چون حد یقف برای قدرتمندی ایالتش در جهان نگذاشته بود. لذا مخترع و مبدع جنگ ستارگان همین فرد بود : در کره زمین ارضا نشد از کشتن، گفت برویم سراغ ستاره ها !
یک حدی برای خودت مشخص کن و بعد از آن بنشین و از زندگی ات لذت ببر. از این هایی که فراهم کردی استفاده کن. دنیایت تأمین است، آخرتت را هم تأمین کن.
حب دنیا این است که تا لحظه مرگ تخته گاز در حال دویدن باشی برای دنیا. این قلب را سیاه می کند. ارتباطاتت مشکل پیدا می کند. نه دنیا را خواهی داشت و نه آخرت.
بحارالانوار - جلد 70 - صفحه 75 / آقا امیرالمؤمنین (ع) :
- دنیا را ترک کن که محبت دنیا انسان را کور و کر و گنگ و لال می گرداند.
قلب مریض هرچه ببیند از دریچه کوری دیده و هرچه بشنود از دریچه کری شنیده است.
- محبت دنیا گردن ها را پایین می آورد.
انسان را به خفت و زاری می کشاند. حتی نسبت به خودش.
قلب مریض دوست دارد تا آخر دنیا بدود برای بهره وری از دنیا، ولی فرصت بهره برداری به او داده نمی شود.
وقتی زندگی هایمان را بر مبنای روانشناسی غربی بنا می گذاریم - زندگی بر مبنای رسیدن به شهوات - و مادران ما برای تربیت کودکانشان کتاب های روان شناسی غربی می خوانند و دانشجویان ما در دانشگاه ها یاد می گیرند چگونه با روانشناسی حب دنیا را در دل مردم ایجاد کنند، به اینجا می رسد که می گویند راجع به مرگ با کودکان و جوانان و نوجوانان صحبت نکنید!
اما روانشناسی امیرالمؤمنین چگونه است !؟
: برای اینکه برای حب دنیا حد یقف بگذاری، هیچ چاره ای نیست جز اینکه انسان ها مرگ‌باور باشند.
موتوا قبل أن تموتوا یعنی قبل از اینکه بمیرانند شما را، بفهمید که می میرید.
و روش روانشناسی غربی: زُیّن للناس حُب الشهوات.
تلاش برای زیبا جلوه دادن، در راستای علاقه مند شدن ما به دنیا.
پیامبر (ص) فرمود این شخص دنیایش هم تلخ می شود.
وقتی انسان از جوانی مرگ باور باشد، هرچه حب دنیا بیاید جواب نمی دهد. هیچ مقام و پست و امکاناتی نمی تواند انسان مرگ باور را فریب دهد.
پیامبر فرمودند روزی 20 بار به خودتان یادآوری کنید که رفتنی هستید.
هیچ تاثیر منفی در زندگی ندارد.
بحارالانوار - جلد 7 - صفحه 327 / پیامبر اکرم (ص) :
خداوند تبارک و تعالی در سینه مؤمن واعظی قرار داده است که اجازه نمی دهد پایش را کج بگذارد.
هرچقدر حب دنیا کم شود و حجاب های دنیا کم شود، به همین میزان قدرت و تعداد تذکر این قلب بیشتر می شود.
مثلا در ماه رمضان که ما بیشتر مراقب خودمان هستیم، تعداد تذکر قلب خیلی بیشتر می شود.
اگر قلبی قلب متذکر باشد از هر کتاب و منبری تذکراتش مؤثرتر است. چون قلب، صاحبش را می شناسد.
نفس ملهمه دائما الهام می کند.
2 .
رسول خدا (ص):
اگر پر حرفی های شما نبود و قلبتان مشغول به کثرات نمی شد، حتما آنچه من می دیدم شما هم می دیدید و حتما آنچه من می شنیدم شما هم می شنیدید.
یک حدی برای حرف زدن بگذارید. تمرین سکوت کنید.
ذهنتان را مشغول به همه چیز نکنید؛ که هرچه دیده بیند دل کند یاد.
مصباح الشریعه - صفحه 51 / امام صادق (ع) :
قلبت را قبله ی زبانت قرار بده و زبان را به حرکت در نیاور؛ مگر به اشاره ی قلب، موافقت قلب، و رضایت شرع.
اگر این 3 تا اجازه دادند، زبانت را به حرکت در بیاور.
اگر غیر از این باشد، باعث می شود چشم نبیند و گوش نشنود و حب دنیا خودش را جا کند.
3 . وسعت دادن به قلب
بحارالانوار - جلد 66 - صفحه 379 / امام باقر (ع):
سه چیز از سخت ترین کارهای بندگان است که بیشترین تاثیر را در نورانی کردن و بالا بردن درجه پذیرش قلبی انسان ها دارد:
+ انصاف نسبت به خود
+ مواسات با برادران ایمانی
+ یاد خدا در هر حال
یاد خدا : امام می فرماید هرگاه میل به معصیت پیدا کردی، یاد خدا کن و این همان سخن خداست که در قرآن می فرماید: إِنَّ الَّذِینَ اتَّقَواْ إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِّنَ الشَّیْطَانِ تَذَکَّرُواْ فَإِذَا هُم مُّبْصِرُون - اعراف / 201 -
وقتی وسوسه ای از شیطان می آید، در جا یاد خدا می کند، یاد مرگ و قیامت می کند و وسوسه را رد می کند.
انصاف نسبت به خود :
برخی دائم فرافکنی می کنند. همیشه دارد از بقیه می گوید و بقیه را نقد می کند! دائم دنبال این است منشأ و دلیل اشتباه را در بقیه پیدا کند.
مواسات : یعنی همراهی برادران دینی. دغدغه ی آن ها را داشتن.
وقتی در فکر بقیه هستی و غم آن ها را می خوری، خدا قلبت را صاف می کند. پاک می کند.
+ تا آنجا که می تواند نقص های برادران ایمانی اش را بپوشاند و روحیه ایثارگری داشته باشد.
+ و راجع به ذکر و تاثیرات آن بر نورانی کردن قلب می فرمایند؛ ذکر یعنی نماز. حج و زیارت. اعتکاف.
اعتکاف نه اینکه الزاما 13 رجب باشد. هرموقع احساس کردی قلبت مشکل پیدا کرده و نیازی داری، 3 روز اعتکاف کن.
و در ادامه می فرماید اگر مؤمنی این کارها را انجام داد قلبش بوی بد گناه را تشخیص می دهد؛ بصیرت.
قلب آنقدر رقیق و حساس می شود که سیاهی را حس می کند.
4 . پرهیز بسیار مهم : حسد قلب را می میراند.
امام صادق (ع): حسد ایمان را می خورد، همان گونه که آتش، هیزم را.
برخی از ما از بودن حسادت در قلبمان احساس بدی نداریم!
درست است که حسادت اگر به عمل نرسد گناه نیست، ولی امام می فرماید ایمان را می خورد. نابود می کند.
با حسادت رسما مبارزه کنید. بسیاری از اختلافات بین بچه مذهبی ها از سر حسادت است. شیطان می داند برای هر قشری از چه راهی وارد شود.
الان 20 سالت است و فقط حسادت داری، در 50 سالگی حسود ِ بی دین خواهی بود! که نماز و روزه و هیئت و تشکیلات عادتت شده. ولی چیزی از ایمانت باقی نمانده است.
جایی که حسادت را تشخیص دادی، عکسش عمل کن تا خورد شود و زمین بخورد.
می فرماید با حسد نتیجه ای از عبادات گرفته نمی شود. چون حسد قلب را سیاه می کند. قلب نکد می شود و هرچه باران رحمت هم ببارد، قلب آن را قبول نمی کند.
5 . گزینه بعدی از عوامل سیاه کردن قلب : نتیجه گرایی.
آدم های نتیجه گرا دائم در حال غر و لند هستند! این یعنی اینکه دنبال چیزی هستند که به آن نرسیده اند.
کربلا و هیئت و مسجد و .. را برای عشق می روی یا برای اینکه به چیزی برسی !؟
اثرات نتیجه گرایی:
- اضطراب.
امام (ره) فرمود ما بنده ی تکلیفیم.
زندگی کردن و درس خواندن و دنبال پول رفتنمان برای تکلیف باشد. اگر برای تکلیف زندگی نکنی و دنبال نتیجه باشی، نتیجه اش اضطراب و استرس مداوم است.
اضطراب قلب را سیاه می کند و قلب سیاه باعث کفر گفتن می شود.
آدم نتیجه گرا آخرش می شود کافر! و قرآن کریم فرمود دو گروه بخشیده نمی شوند؛ یکی مشرک و دیگری کافر. دامنه شفاعت اهل بیت (ع) به کفر نمی رسد.
اهل بیت (ع) یک روز آب خوش از گلویشان پایین نرفت ولی حتی کودک سه ساله اشان زبان به کفر باز نکرد.
تکلیف مداران آرامش دارند، لذت دارند و همیشه پیروزند.
شبهات قلبیه و وهم :
بحار الانوار - جلد 7 - صفحه 248 / امام صادق (ع) :
آفت الدین الحسد و العُجب و الفخر.
حسد و عجب و فخر قلب را خراب می کند.
برگرفته از سایت کانون رهپویان وصال