سیــــاه مشــق

اینقدر محرم سنگین و عظیم است که دیگه زبان ها در دهان می خشکند و چشمهاست که فقط رسالت خود را به انجام می رسانند....چشمها بگریید. خون بگریید....آن چنان بگریید که دل دیگر نماند..آن چنان اشک بریزید و هق هق کنید که دیگر نفهمید رو زمین هستید یا پیش مولا رفته اید...

قلم دل و دماغی برای سیاه مشق ندارد. این بار سر مشق رو می نویسم و هر کدام از ما می خونیم و تمرین می کنیم و سیاه مشق را با هم می نویسیم....

۱. امام رضا علیه‏السلام : فَعَلى مِثلِ الحُسَینِ فَلیَبکِ الباکونَ ؛ فإنَّ البُکاءَ علَیهِ یَحُطُّ الذُّنوبَ العِظامَ . ثُمَّ قالَ علیه‏السلام : کانَ أبی علیه‏السلام إذا دَخَلَ شَهرُ الُمحَرَّمِ لا یُرى ضاحِکا ، وکانَتِ الکَآبَهُ تَغلِبُ علَیهِ حَتّى تَمضِیَ عَشرَةُ أیّامٍ ، فإذا کانَ یَومُ العاشِرِ کانَ ذلکَ الیَومُ یَومَ مُصیبَتِهِ وحُزنِهِ وبُکائهِ ، ویَقولُ : هُوَ الیَومُ الَّذی قُتِلَ فیهِ الحُسَینُ علیه‏السلام بر کسى چون حسین باید که گریندگان بگریند ؛ زیرا که گریستن بر او گناهان بزرگ را مى‏زداید . حضرت سپس فرمود : چون ماه محرّم مى‏رسید کسى پدرم علیه‏السلام را خندان نمى‏دید . غم و اندوه بر او چیره بود تا آن که ده روز مى‏گذشت . روز دهم روز سوگوارى و اندوه و گریه او بود و مى‏فرمود : این روزى است که حسین علیه‏السلام در آن کشته شد .(وسائل الشیعه : 10 / 394 / 8 منتخب میزان الحکمة : 382)

۲. امام رضا علیه‏السلام :مَن کانَ یَومُ عاشوراءَ یَومَ مُصیبَتِهِ وحُزنِهِ وبُکائهِ ، یَجعَلِ اللّه‏ُ عز و جل یَومَ القِیامَةِ یَومَ فَرَحِهِ وسُرورِهِ .هر که روز عاشورا ، روز سوگوارى و اندوه و گریه‏اش باشد ، خداوند عز و جل روز قیامت را روز شادى و سرور او قرار دهد .(علل الشرائع : 227 / 2 منتخب میزان الحکمة : 382)

۳. امام على علیه‏السلام :بُکاءُ العُیونِ وخَشْیَةُ القلوبِ مِن رَحْمَةِ اللّه تعالى ذِکرُهُ ، فإذا وَجَدتُموها فاغتَنِموا الدُّعاءَ . گریه چشمها و ترس دلها نشانه رحمت خداى بلندنام است . هرگاه این دو را در خود یافتید دعا کردن را غنیمت شمرید . (مکارم الأخلاق : 2 / 96 / 10 منتخب میزان الحکمة : 78)

۴. امام سجّاد علیه‏السلام : ما مِن قَطرةٍ أحَبَّ إلى اللّه عز و جل مِن قَطْرَتَینِ : قَطرةُ دَمٍ فی سبیلِ اللّه ، وقَطرةُ دَمعَةٍ فی سَوادِ اللّیلِ ، لا یُریدُ بها عبدٌ إلاّ اللّه‏َ عز و جل . هیچ قطره‏اى نزد خدا محبوبتر از این دو قطره نیست : قطره خونى که در راه خدا ریخته شود و قطره اشکى که براى خدا در دل شب فرو افتد . (بحار الأنوار : 69 / 378 / 31 منتخب میزان الحکمة : 78)

۵. امام صادق علیه‏السلام : ما مِن شیءٍ إلاّ ولَهُ کَیْلٌ أو وَزنٌ إلاّ الدُّموعَ ، فإنّ القَطرةَ مِنها تُطْفِئُ بِحارا مِن نارٍ ، وإذا اغْرَوْرَقَتِ العَینُ بمائها لَم یَرْهَقْ وَجهَهُ قَتَرٌ ولا ذِلَّةٌ ، فإذا فاضَتْ حَرَّمَهُ اللّه‏ُ على النّارِ ، ولَو أنّ باکیا بکى فی اُمَّةٍ لَرُحِموا . هر چیزى پیمانه و وزنى دارد مگر اشکها ؛ زیرا قطره‏اى اشک دریاهایى از آتش را فرو مى‏نشاند . و هرگاه چشم در اشک خود غرق شود ، گَرد هیچ فقر و ذلّتى بر چهره آن ننشیند . و هرگاه اشکها سرازیر شود خداوند آن چهره را بر آتش حرام گرداند . و اگر گرینده‏اى در میان امتى بگرید همه آن امّت مشمول رحمت مى‏شوند . (بحار الأنوار : 93 / 331 / 14 منتخب میزان الحکمة : 78)

۶. امام على علیه‏السلام : ما جَفَّتِ الدُّموعُ إلاّ لقَسوةِ القلوبِ ، وما قَسَتِ القلوبُ إلاّ لِکَثْرةِ الذُّنوبِ . چشمها نخشکید مگر بر اثر سخت دلى و دلها سخت نشد مگر به سبب گناه زیاد . (بحار الأنوار : 73 / 354 /60 منتخب میزان الحکمة : 78)

۷. امام صادق علیه‏السلام : طَلَبتُ نُورَ القَلبِ فوَجَدتُهُ فی التَّفَکُّرِ والبُکاءِ ، وطَلَبتُ الجَوازَ علَى الصِّراطِ فوَجَدتُهُ فی الصَّدَقَةِ ، وطَلَبتُ نُورَ الوَجهِ فوَجَدتُهُ فی صَلاةِ اللَّیلِ . روشنایى دل را جوییدم و آن را در اندیشیدن و گریستن یافتم و گذر از صراط را جوییدم و آن را در صدقه دادن یافتم و نورانیّت چهره را جوییدم و آن را در نماز شب یافتم . (مستدرک الوسائل : 12 / 173 / 13810 منتخب میزان الحکمة : 572)

دلم نمی یاد این پست رو به پایان برسونم خصوصا اینکه فقط نشسته ایم در کلاس درس اهل بیت و گوش می کنم از کلامشون . اما به هر حال پایانی است برای هر چیزی.

در ایام محرم  از همه دوستان التماس دعا دارم . جملگی عزاداری هایتان مقبول حق باشد و در تاییدات الاهی باشید و با استقامت در راه اطاعت و عبودیت الاهی...آمین