سیــــاه مشــق

بادکنک تا به حال باد کردی؟ بادکنک های کوچیک و بزرگ. رنگی.

حتی می شه بادکنک ها رو طوری باد کرد و حالت داد که تاج سرمون هم بشه. یا مثلا اونقدر قوی باشه که بشینیم روشون. یا اینکه قوی تر و بزرگ تر بادش کنیم، به طوری که ما رو به پرواز در بیاره. وقتی که بادکنک های زیبا و خوشگل رو باد کردیم و خیالمون راحت شد که خوب گره خورده و باد شده اند،  اون ها رو ببندیم به دور کمرمون، و هوای پرواز و عروج به سرمون بزنه. بالا می ریم. بالاتر و بالاتر..اما ..اما خبر نداریم که...لابه ای از هوا هست که بادهای الکی و دروغی رو می ترکونه. و نکنه ترکیده بشیم و سقوط کنیم...سرمایه رو از دست دادیم و هی باد کردیم خودمون رو..هیچ هم نداریم.

تا به حال شده از عبادت ها و طاعت ها و دعاهای خودمون خوشمون بیاد؟اینقدر نماز و دعا و قران و زیارت عاشورا و ذکر و صلوات و ...انجام بدیم و بادکنک های خوشگل اطراف خودمون باد کنیم ؟

نکنه یه وقت باد کنیم..مثل بادکنک هایی که روز به روز هم مدل های جدید و بزرگ ترش به بازار می یاد.

موافقین قبل از اینکه به اون لایه ی جو برسیم، خودمون بادهای دروغی رو خالی کنیم؟ اونوقت شاید انار و سیب و جوهر وجودبمون رو ببینیم و خدا رو ببینیم... بازم به شرطی که دوباره دروغین باد نکنیم...

حضرت امام خمینی رحمه الله علیه ¹ :

:  « ... اى بـیـچاره ی بیخبر از معارف الهیه که جز اداره ی شهوت و غضب خود چیز دیگر نمى فهمى ، تـو ، مـقـدسِ مواظب به ذکر و ورد مستحبات و واجبات و تارک مکروهات و محرمات و متخلق به اخـلاق حـسنه و متجنب از سیئات اخلاق ، در ترازوى انصاف بگذار کارهایى را که مى کنى از بـراى رسـیـدن بـه شـهـوات نـفسانى و نشستن بر تختهاى زمردین و هماغوش شدن با لعـبـتـهـاى شـوخ و شـنـگ بهشتى و پوشیدن لباسهاى حریر و استبرق و سکنى کردن در قـصـرهـاى نـیـکـو منظر و رسیدن به آرزوهاى نفسانى ، آیا باید اینها را، که تمام براى خـودخـواهى و پرستش نفس است ، به خدا نسبت داد و پرستش حق دانست ؟ آیا شما با عمله اى کـه بـراى مـزد کـار مـى کـند چه فرقى دارید که اگر او بگوید من محض ‍ صاحب کار این عـمـل را کـردم ، او را تـکـذیـب مى کنید؟ آیا شما دروغگو نیستید که مى گویید نماز مى کنم براى تقرب به خدا؟ آیا شما، نماز شما ، براى نزدیکى به خداست ، یا براى تقرب به زنـهـاى بـهـشـت اسـت و رسـیـدن بـه شـهـوات است ؟ فاش بگویم ، پیش عرفاى بالله و اولیـاء خـدا تـمـام ایـن عـبـادات مـا از گـنـاهـان کـبیره است . بیچاره ، در حضور حضرت حق جـل جلاله و در محضر ملائکه مقربین او برخلاف رضاى حق رفتار مى کنى ، و عبادتى که معراج قرب حق است براى نفس اماره و شیطان مى کنى ، آن وقت حیا نکرده در هر عبادت چندین دروغ در مـحـضر ربوبیت و ملائکه مقربین مى گویى و چندین افترا مى زنى و منت گذارى هـم مـى کـنـى و عـجـب و تذلل هم مى نمایى و خجالت هم نمى کشى . این عبادت من و تو با معصیت اهل عصیان ، که اشد آنها ریا است ، چه فرقى دارد؟ زیرا که ریا شرک است و بدى و بـزرگـى آن از جـهـت آن اسـت که عبادت را براى خدا نکردى . تمام عبادات ما شرک محض است و شائبه ، خلوص و اخلاص در آن نیست ، بلکه رضاى خدا به طریق اشتراک هم در آن مدخلیت ندارد، فقط براى شهوات و تعمیر (و) اداره بطن و فرج است .

اى عـزیـز، نـمـازى که براى خاطرخواهى زن باشد ـ چه زن دنیایى یا بهشتى ـ این نماز بـراى خـدا نـیـسـت ، نـمـازى کـه بـراى رسـیـدن بـه آمـال دنـیـا بـاشد یا آمال آخرت به خدا ارتباط ندارد، پس چرا اینقدر ناز و غمزه فروشى مـى کـنـى و عـشـوه و غنج و دلال مى کنى ، به بندگان خدا به نظر حقارت نگاه مى کنى ، خـود را از خـاصـان درگـاه حـق حـساب مى کنى ؟ بیچاره ، تو با همین نماز مستحق عذابى و مـسـتـوجـب زنـجیر هفتاد ذراعى هستى ! پس چرا خود را طلبکار مى دانى ، و براى خـود در هـمـیـن طـلبـکـارى و تـذلل و عـجـب عذابى دیگر تهیه مى کنى ؟ تو اعمالى که را مـاءمـورى بـکـن و مـتـوجـه بـاش کـه از بـراى خـدا نـیـسـت ، و بـدان کـه خـداى تـعالى با تفضل و ترحم تو را به بهشت مى برد، و یک قسمت از شرک را خداى تعالى براى ضعف بـنـدگـانـش بـه آنـها تخفیف داده و به واسطه غفران و رحمتش پرده ستاریت به روى آنها پـوشـیـده اسـت . بگذار این پرده دریده نشود، و حجاب غفران حق به روى این سیئات ، که اسـمـش را عـبـادت گـذاشـتیم ، افتاده باشد، که خداى نخواسته اگر این ورق برگردد و ورق عـدل پـیـش آیـد، گـنـد عـبـادات مـا کـمـتـر از گـنـد مـعـصـیـتـهـاى مـوبـقـه اهل معصیت نیست .  »

----------------------------------

1.  شرح جهل حدیث امام خمینی رحمه الله ، ذیل حدیث سوم. قسمت: فصل در مفاسد عجب.  لینک مطلب