سیــــاه مشــق

رهبرا، رفتید آیا؟

آقا جوونم، آقای مهربونم، عشق من، رهبرم، مولای من، از شهر ما رفتید؟؟؟؟؟؟؟

چه روزهای پر مهر و عطوفتی این جا حاکم بود. چه روزهایی پر معنویتی داشتم. چه روزهای پر عشقی داشتم. چقدر می دیدم روی زیبایت را در تلویزیون. چه زیبا بود وقتی کودکم شما را می دید و می گفت: مامان، آقا عشق منه. تو تلویزیون آقا عشق منه... و من او را می بوسیدم و می گفتم عشق منه آقا. عشق من و توه عزیزم. بغلش می کردم و با چه ذوقی من رو می بوسید و می گفت: آره. عشق منه آقا... آقا جان، بعد زا هفت سال از نزدیک دیدمتون، آقا  برایم ، برایمان دعا کنید توفیقمان آنقدر زیاد شود که در ماه بارها و بارها به دیدارتان بشتابیم....

پروردگارا، رهبرم را به تو می سپارم که تو مأمن همه هستی، او را حفظ کن برای اسلام و دست پر برکتش را به دست مولایم صاحب الزمان برسان و چشم همه ی ما را به ظهورش نورانی کن....آمین

آقا جان، می دونم خیلی سرتون شلوغه و وقت به دیدن حرف های ما نمی رسه. دوست داشتم براتون نامه بنویسم ولی دیدم وقت شما و نامه خون ها رو تلف می کنم برای همین قلم رو دادم دست قلبم تا بر صفحه ی قلبم بنویسم و همه ی نامه هایم را به تو بدهم، آن زمان که قلبم را از جا بکنم و قلبم را هدیه ات دهم. آقا جان، دعایمان  کن که دعایت همچون پدری برای فرزندانش گیرا ست....

دلم نمی خواد تموم کنم این پست رو. دلم می خواد همین طور بنویسم تا درد و سوز فراق رهبرم رو بهتر بتونم تحمل کنم. تو این چند روز آخر، دوستام هی م یگفتن فلان روز آقا می ره. می گفتم نگین تو رو خدا ، من تحملش روندارم.... اما آقا جان، تو رفته ای و من هنوز زنده ام؟؟؟!!!چقدر سنگ دل شده ام که رفتنت را دیدم و تحمل کردم و جانم را فدای قدومت نکردم...

معبودا، دلمان را از عشق خود آن چنان لبریز کن که آیینه ای باشیم از ذره ای از عشق تو به بندگانت.....آمین

رب اشرح لی صدری ویسرلی أمری.....خدایا، صبر را بر قلب من مسلط کن و قلبم را آرام که بد می تپد در فراق رهبر و مولایم.......

دوستان خوبم، محتاج دعای خیرتان هستم....