سیــــاه مشــق

۱. پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله عَنِ اللّهِ جَلّ وَ عزَّ أنَّهُ قالَ: کُلُّ أمرٍ ذى بالٍ لَم یُذکَر فیهِ بِسمِ اللّهِ فَهُوَ أَبْتَرُ؛ (بحارالأنوار، ج 76، ص 305)از خداوند عزیز و جلیل نقل کرده است که فرمود: هر کار ارزشمندى که در آن بسم اللّه‏ ذکر نشود ناقص است.

2. پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : قالَ اللّه‏ُ عَزَّوَجَلَّ... اِذا قالَ العَبدُ: «بِسمِ اللّه‏ِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ» قالَ اللّه‏ُ ـ جَلَّ جَلالُهُ ـ : بَدَاَ عَبدى بِاسمى، وَ حَقٌّ عَلَىَّ اَن اُتـَمِّمَ لَهُ اُمورَهُ و اُبارِکَ لَهُ فى اَحوالِهِ؛ عیون اخبار الرضا، ج 2، ص 269، ح 59 خداوند فرمود: «... هرگاه بنده بگوید: بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم، خداى متعال مى‏گوید: بنده من با نام من آغاز کرد. بر من است که کارهایش را به انجام رسانم و او را در همه حال، برکت دهم».

3. پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : لا یُرَدُّ دُعاءٌ أَوَّلُهُ بِسْمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ؛ الدعوات، ص 52 دعایى که با بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم شروع شود، رد نمى‏شود.

4. پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : إذا قالَ الْعَبدُ عِندَ مَنامِهِ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ یَقولُ اللّه‏ُ: مَلائِکَتى! اُکتُبُوا بِالْحَسَناتِ نَفسَهُ إلَى الصَّباحِ؛ جامع الأخبار، ص 42 هر گاه بنده‏اى هنگام خوابش، بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم بگوید، خداوند به فرشتگان مى‏گوید: به تعداد نفس‏هایش تا صبح برایش حسنه بنویسید.

5. پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : اَلْعَبد... إِنْ قالَ فى أوَّلِّ وُضوئِهِ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ طَهُرَت أعضاؤُهُ کُلُّها مِنَ الذُّنوبِ؛ تفسیر الامام العسکرى علیه‏السلام ، ص 521 اگـر بنـده‏اى... در ابتداى وضویش، بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم بگوید همه اعضایش از گناهان پاک مى‏شود.

6. پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : أنَّهُ إذا قالَ الْمُعَلِّمُ لِلصَّبىِّ قُل بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ فَقالَ الصَّبىُّ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ کَـتَبَ اللّه‏ُ بَراءَةً لِلصَّبِىِّ و بَراءَةً لأِبـَوَیهِ و بَراءَةً لِلمُعَلِّمِ؛ مجمع البیان، ج 1، ص 50 وقتى معلم به کودک بگوید: بگو بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم و کودک آن را تکرار کند خداوند براى کودک و پدر و مادرش و معلم، برائت از آتش در نظر خواهد گرفت.

7. پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : لَو قَرَأتَ بِسمِ اللّهِ تَحفَظُکَ الْمَلائِکَةُ إلَى الْجَنَّةِ و هُوَ شِفاءٌ مِن کُلِّ داءٍ؛ فقه الرضا علیه‏السلام ، ص 342 اگر بسم اللّه‏ را قرائت کنى، فرشتگان، تا بهشت تو را حفظ مى‏کنند و آن شفاى هر دردى است.

و روایات دیگر:

•  پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : إذا مَرَّ الْمُؤمِنُ عَلَى الصِّراطِ فَیَقولُ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ طَفِئَتْ لَهبُ النِّیرانِ وَ نَقولُ: جُز یا مُؤمِنُ فَإنَّ نورَکَ قَد أطفَأ لَهِبى؛ جامع الأخبار، ص 120 هنگامى که مؤمن بر صراط مى‏گذرد، و مى‏گوید: بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم. ناگاه زبانه‏هاى آتش خاموش مى‏شود و مى‏گوید: اى مؤمن عبور کن زیرا نور تو آتش مرا خاموش کرد.
• پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : مَن حَزَنَهُ أَمرٌ تَعاطاهُ فَقالَ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ و هو مُخلِصٌ لِلّهِ بِقَلبِهِ إلَیْهِ لَم یَنفَکَّ مِن إحدَى اثْنَتَینِ إمّا بُلُوغُ حاجَتِهِ فِى الدُّنیا و إمّا یَعدِلُهُ عِندَ رَبِّهِ و یَدَّخِرُ لَدَیهِ و أبقى لِلْمُؤمِنینَ؛ التوحید، ص 232 هر کس کارى او را اندوهگین و به خود مشغول کند و او با اخلاص براى خدا بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم بگوید و با قلبش به سوى او رو کند، یکى از این دو براى او خواهد بود: یا در دنیا به حاجتش مى‏رسد و یا حاجتش نزد پروردگار بوده و براى او ذخیره مى‏شود و آن براى مؤمنان ماندگارتر است.·
• پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : مَن کَـتَبَ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ فَجَوَّدَهُ تَعظیما لِلّهِ غَفَرَ اللّهُ لَهُ؛ بحارالأنوار، ج 92، ص 35 هر کس بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم را براى بزرگداشت خداوند زیبا بنویسد، خداوند او را مى‏بخشد.
• پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : مَن أرادَ أَنْ یُنجِیَهُ اللّه‏ُ مِنَ الزَّبانیَةِ التِّسعَةِ عَشَرَ فَلْیَقرَأْ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ فَإنَّها تِسعَةَ عَشَرَ حَرفا لِیَجعَلَ اللّهُ کُلَّ حَرفٍ مِنها جُنَّةً مِن واحدٍ مِنهُم؛  بحارالأنوار، ج 89 ، ص 258 هر کس مى‏خواهد خداوند او را از زبانیه (فرشتگان عذاب) نوزده‏گانه برهاند، بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم را قرائت کند زیرا آن نوزده حرف است. تا خداوند هر حرف آن را سپرى در مقابل یکى از آن فرشتگان قرار دهد.
•  پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : اُمَّتى یَأتونَ یَومَ الْقیامَةِ و هُم یَقولونَ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ فَتَثقُلُ حَسَناتُهُم فِى الْمیزانِ فَیُقالُ: ألا ما اُراجِحَ مَوازینَ اُمَّةِ مُحَمَّدٍ: فَـتَقولُ الأْنبیاءُ علیهم‏السلام إنَّ ابْتِداءَ کَلامِهِم ثَلاثَةَ أسماءٍ مِن أسماءِ اللّه‏ِ لَو وُضِعَت فى کَفَّةِ الْمِیزانِ و وُضِعَت سَیِّئاتُ الْخَلقِ فى کَفَّةٍ اُخرى لَرَجَحَتْ حَسَناتُهُم؛  تنبیه الخواطر و نزهة النواظر، ج 1، ص 32 امت من در روز قیامت مى‏آیند در حالى که بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم مى‏گویند. آنگاه اعمال نیک آنها در ترازوى اعمال، سنگین مى‏شود. گفته مى‏شود: چه چیزى باعث شده که ترازوى اعمال امّت محمد سنگین شود. پیامبران جواب مى‏دهند: چون سخن ایشان به سه نام از نام‏هاى پروردگار شروع مى‏شود که اگر در یک کفه ترازو قرار گیرد و گناهان مردم در کفه دیگر گزارده شود، حسنات آنها برترى مى‏یابد.

التماس دعا