آش رشته
زیر اجاق رو روشن کرد. شعله را متناسب با بزرگی قابلمه تنظیم کرد. قابلمه پرآب را گذاشت روی اجاق. اول نمک. بعد نخود و لوبیا را ریخت تو قابلمه. با دقت نگاه می کردم ببینم چه کارایی می کنه. نخود دو لیوان، لوبیا دو لیوان.می ذاره اب جوش بیاد. در قابلمه رو می ذاره. اجاق دیگه ای رو روشن می کنه. قابلمه کوچک تری می ذاره. آب و نمک و یه لیوان عدس را می ریزه و در قابلمه رو م یذاره. تا یکساعت کارش این بود که هی می یومد و چک می کرد که آبش تموم نشده باشه و شعله زیرش تنطیم باشه..
« اونوقت که دیگه نمی شه آش رشته »
...نخود دو لیوان برداشت. لوبیا هم ... هر کاری رو که انجام می دم باید متناسب باشه با اون ظرف4 و ...حساب کن دو کیلو بریزی تو یه ظرف یه کیلویی. اونوقت هم ظرف به نظر نمی یاد و چیز مزخرفی می شه هم اون دو کیلو موادت از بین می ره و ....
حوصله کردی یک باره دیگه دستور پخت رو بخون و ببین خودت چه جوری داری می پزی...
بعدا نوشت: خوشحالم از اینکه دوستای خدایی دارم7. می دونید چرا؟ اگه من یادم بره یا تنبلی کنم یا هر چی بهم متذکر می شین که : پس روایاتش کو؟ این خیلی خوبه. ممنون که اینقدر اهل بیت رو دوست دارید. اینقدری که مطلب رو بدون روایت نمی تونید بخونید. می خونیدها ولی خب می گین یه چیزیش کمه. ممنونم. روایات رو در ادامه مطلب گذاشتم . قشنگ و با مفهومه. بخونینش. همین خوندنش برکت می یاره. خیلی هم برکت می یاره
1. وَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و اله: إِنَّ أَعْلَى مَنَازِلِ الْإِیمَانِ دَرَجَةٌ وَاحِدَةٌ مَنْ بَلَغَ إِلَیْهَا فَقَدْ فَازَ وَ ظَفِرَ وَ هُوَ أَنْ یَنْتَهِیَ بِسَرِیرَتِهِ فِی الصَّلَاحِ إِلَى أَنْ لَا یُبَالِیَ لَهَا إِذَا ظَهَرَتْ وَ لَا یَخَافَ عِقَابَهَا إِذَا اسْتَتَرَت(بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار ج68 ص : 362) رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله فرمود: بالاترین منازل ایمان یک پله دارد، و هر کس آنجا برسد رستگار مىگردد، و آن این است که باطن خود را پاک کند و باکى نداشته باشد اعمالش ظاهر گردد، و حق را همیشه بگوید و از مخفى کردن آن نترسد
2. قال الشیخ أبو جعفر- رحمة اللّه علیه-: اعتقادنا فی التکلیف هو أنّ اللّه تعالى لم یکلّف عباده إلّا دون ما یطیقون، کما قال اللّه فی القرآن: لا یُکَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلَّا وُسْعَها و الوسع دون الطاقة.
اکنون کسى که از تو پائینتر مىباشد نباید از نظرت دور باشد که اگر چنین کنى کسى که از تو بالاتر مىباشد تو را از نظر دور مىافکند، هر گاه مشاهده کنى کسى یک درجه از تو پائینتر است او را هدایت کنید تا خود را به شما برساند، و او را بیش از استعدادش بار نکن که کمرش خواهد شکست، و بدان هر کس کمر مؤمنى را بشکند باید آن را بار دیگر اصلاح کند و بهبودى بخشد
5. حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ مُوسَى الدَّقَّاقُ رَحِمَهُ اللَّهُ وَ عَلِیُّ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْوَرَّاقُ جَمِیعاً قَالا حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ هَارُونَ الصُّوفِیُّ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو تُرَابٍ عُبَیْدُ اللَّهِ بْنُ مُوسَى الرُّویَانِیُّ عَنْ عَبْدِ الْعَظِیمِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْحَسَنِیِّ قَالَ دَخَلْتُ عَلَى سَیِّدِی عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع فَلَمَّا بَصُرَ بِی قَالَ لِی مَرْحَباً بِکَ یَا أَبَا الْقَاسِمِ أَنْتَ وَلِیُّنَا حَقّاً قَالَ فَقُلْتُ لَهُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ إِنِّی أُرِیدُ أَنْ أَعْرِضَ عَلَیْکَ دِینِی فَإِنْ کَانَ مَرْضِیّاً ثَبَتُّ عَلَیْهِ حَتَّى أَلْقَى اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فَقَالَ هَاتِ یَا أَبَا الْقَاسِمِ فَقُلْتُ إِنِّی أَقُولُ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى وَاحِدٌ لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْءٌ خَارِجٌ مِنَ الْحَدَّیْنِ حَدِّ الْإِبْطَالِ وَ حَدِّ التَّشْبِیهِ وَ إِنَّهُ لَیْسَ بِجِسْمٍ وَ لَا صُورَةٍ وَ لَا عَرَضٍ وَ لَا جَوْهَرٍ بَلْ هُوَ مُجَسِّمُ الْأَجْسَامِ وَ مُصَوِّرُ الصُّوَرِ وَ خَالِقُ الْأَعْرَاضِ وَ الْجَوَاهِرِ وَ رَبُّ کُلِّ شَیْءٍ وَ مَالِکُهُ وَ جَاعِلُهُ وَ مُحْدِثُهُ وَ إِنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ خَاتَمُ النَّبِیِّینَ فَلَا نَبِیَّ بَعْدَهُ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ وَ إِنَّ شَرِیعَتَهُ خَاتِمَةُ الشَّرَائِعِ فَلَا شَرِیعَةَ بَعْدَهَا إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ وَ أَقُولُ إِنَّ الْإِمَامَ وَ الْخَلِیفَةَ وَ وَلِیَّ الْأَمْرِ بَعْدَهُ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ ع ثُمَّ الْحَسَنُ ثُمَّ الْحُسَیْنُ ثُمَّ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ ثُمَّ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیٍّ ثُمَّ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ ثُمَّ مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ ثُمَّ عَلِیُّ بْنُ مُوسَى ثُمَّ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیٍّ ثُمَّ أَنْتَ یَا مَوْلَایَ فَقَالَ عَلِیٌّ ع وَ مِنْ بَعْدِی الْحَسَنُ ابْنِی فَکَیْفَ لِلنَّاسِ بِالْخَلَفِ مِنْ بَعْدِهِ قَالَ فَقُلْتُ وَ کَیْفَ ذَاکَ یَا مَوْلَایَ قَالَ لِأَنَّهُ لَا یُرَى شَخْصُهُ وَ لَا یَحِلُّ ذِکْرُهُ بِاسْمِهِ حَتَّى یَخْرُجَ فَیَمْلَأَ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا کَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً قَالَ فَقُلْتُ أَقْرَرْتُ وَ أَقُولُ إِنَّ وَلِیَّهُمْ وَلِیُّ اللَّهِ وَ عَدُوَّهُمْ عَدُوُّ اللَّهِ وَ طَاعَتَهُمْ طَاعَةُ اللَّهِ وَ مَعْصِیَتَهُمْ مَعْصِیَةُ اللَّهِ وَ أَقُولُ إِنَّ الْمِعْرَاجَ حَقٌّ وَ الْمُسَاءَلَةَ فِی الْقَبْرِ حَقٌّ وَ إِنَّ الْجَنَّةَ حَقٌّ وَ النَّارَ حَقٌّ وَ الصِّرَاطَ حَقٌّ وَ الْمِیزَانَ حَقٌّ وَ إِنَّ السَّاعَةَ آتِیَةٌ لا رَیْبَ فِیها وَ إِنَّ اللَّهَ یَبْعَثُ مَنْ فِی الْقُبُورِ وَ أَقُولُ إِنَّ الْفَرَائِضَ الْوَاجِبَةَ بَعْدَ الْوَلَایَةِ الصَّلَاةُ وَ الزَّکَاةُ وَ الصَّوْمُ وَ الْحَجُّ وَ الْجِهَادُ وَ الْأَمْرُ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْیُ عَنِ الْمُنْکَرِ فَقَالَ عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدٍ ع یَا أَبَا الْقَاسِمِ هَذَا وَ اللَّهِ دِینُ اللَّهِ الَّذِی ارْتَضَاهُ لِعِبَادِهِ فَاثْبُتْ عَلَیْهِ أَثْبَتَکَ اللَّهُ بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ فِی الْآخِرَة(أمالی الصدوق ص 340 ) حضرت عبد العظیم حسنى گوید وارد شدم بآقاى خود امام دهم على نقى چون چشمش بمن افتاد فرمود خوش آمدى اى أبو القاسم تو براستى ولى ما هستى گوید عرضکردم یا ابن رسول اللَّه من میخواهم دین خود را بر تو عرضه نمایم و اگر پسند است تا بمیرم بر آن بر جا بمانم، فرمود بیاور، گفتم من معتقدم که خداى تبارک و تعالى یگانه است و بمانندش چیزى نیست بیرون از دو سوى نفى خدا و تشبیه او بموجودات است و معتقدم که جسم و صورت و عرض و جوهر نیست بلکه او پدید آرنده جسمها و نقشه کش صورتها و خالق اعراض و جواهر و پرورنده هر چیز، مالک و جاعل و پدید آرنده است و معتقدم محمد بنده و رسول او و خاتم پیغمبرانست و بعد از او پیغمبرى نیست تا روز قیامت و شریعت او خاتم شریعتها است و پس از او شریعتى نیست تا روز قیامت و معتقدم که امام و خلیفه و ولى امر پس از او امیر المؤمنین على بن ابى طالب است و سپس حسن و بعد حسین بعد على بن الحسین بعد محمد بن على بعد جعفر بن محمد بعد موسى بن جعفر بعد على بن موسى بعد محمد بن على سپس شما اى مولاى من فرمود پس از من پسرم حسن و چطور باشند مردم نسبت بجانشین او؟ گوید گفتم مگر چطور است او مولاى من؟ گفت براى آنکه شخص او را نبینند و نامش نتوان برد تا ظهور کند و زمین را پر از عدل و داد نماید چنانچه پر از ظلم و جور شده باشد گوید گفتم من هم بدو اقرار دارم و میگویم ولى آنها ولى خداست و دشمنانشان دشمن خدا و طاعتشان طاعت خدا و معصیت آنها معصیت خدا و معتقدم که معراج حق است و سؤال و جواب در قبر حق است و بهشت حق و دوزخ حق و صراط حق و میزان حق و قیامت آید و شکى ندارد و خدا هر که در قبرها است برانگیزد و معتقدم که فرائض واجبه پس از ولایت نماز است و روزه و حج جهاد و امر بمعروف و نهى از منکر، امام فرمود اى أبو القاسم بخدا این دین دین خداست که براى بندگانش پسندیده بر آن باش خدایت بدارد بر گفتار ثابت در دنیا و آخرت
6. حَدَّثَنَا سُلَیْمَانُ بْنُ مِهْرَانَ قَالَ دَخَلْتُ عَلَى الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ع وَ عِنْدَهُ نَفَرٌ مِنَ الشِّیعَةِ فَسَمِعْتُهُ وَ هُوَ یَقُولُ مَعَاشِرَ الشِّیعَةِ کُونُوا لَنَا زَیْناً وَ لَا تَکُونُوا عَلَیْنَا شَیْناً قُولُوا لِلنَّاسِ حُسْناً احْفَظُوا أَلْسِنَتَکُمْ وَ کُفُّوهَا عَنِ الْفُضُولِ وَ قَبِیحِ الْقَوْل (أمالی الصدوق -ص 400 ) سلیمان بن مهران گوید روزى شرفیاب حضور امام صادق (ع) شدم و چند تن از شیعهها آنجا بودند و شنیدم میفرمود: اى گروه شیعه زینت ما باشید و زشتى ما نباشید با مردم خوش زبانى کنید و زبان خود نگهدارید و از زیادهگوئى و بدگوئى بازش دارید
7. قال رسول الله صلی الله علیه و اله: خیر الأصحاب صاحب إذا ذکرت اللَّه أعانک و إذا نسیت ذکّرک.(نهج الفصاحة ص 466 ) بهترین یاران کسى است که وقتى خدا را یاد کردى ترا کمک کند وقتى یاد خدا را فراموشى کردى او را بیاد تو آورد.
