سیــــاه مشــق

داشتم روایات اهل بیت عصمت و طهارت رو میخوندم...به یه روایتی بلند و طولانی برخوردم ..هر چه بیشتر می خواندم بیشتر شیفته اش می شدم...در هر کلامشان انگار مثلثی را لحاظ کرده بودند و سه وجه این مثل رو بیان می کردند. هر جه در ان روایت بود عدد سه داشت... سه کس هستند که فلان ..سه چیز است که فلان ..سه چیز محبت انگیز است..از سه چیز باید بیزاری جست.. همه اش عدد سه داشت... چقدر شیرین و جذاب بود برایم..جندتاشو براتون می نویسم...ان شاالله به یه دسته بندی کلی تر که رسیدم، مفصل تر براتون می نویسم...

اولی اش در مورد دنیا و اخرت رو با هم داشتن هست...

ثَلَاثَةٌ مَنْ تَمَسَّکَ بِهِنَّ نَالَ مِنَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ بُغْیَتَهُ. مَنِ اعْتَصَمَ بِاللَّهِ وَ رَضِیَ بِقَضَاءِ اللَّهِ وَ أَحْسَنَ الظَّنَّ بِاللَّه¹

سه چیز است که هر که به آنها دست آویزد به آرزوهاى دنیوى و اخروى خود دست یابد: پناه بردن به خدا، خرسند بودن به قضاى خدا و خوش بین بودن به خدا

داشتم فکر می کردم که این سه تا یعنی چی و چه جوری این سه تا، عامل رسیدن من به ارزوهای دنیا و اخرتم می شه...

جالبیش اینه که می فرمایند: تَمَسَّکَ... تمسک یعنی چی؟ چنگ زدن به ریسمان الهی شنیده بودیم دیگه ...تمسک بالعروه الوثقی... 

دوست داشتم شما بیشتر برام توضیح بدید...

1. إرشاد القلوب إلى الصواب، ج‏1 ،ص 72    و    بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج‏75، ص: 230